Komentarze: 1
Archipelag wysp japońskich stanowi część przecinającego Pacyfik łuku gór, ciągnącego się wzdłuż wschodniego skraju kontynentu azjatyckiego. Rozciąga się on od Zwrotnika Raka do 46 równoleżnika szerokości północnej Składa się z czterech większych i kilku tysięcy mniejszych wysp o łącznej powierzchni około 377,8 tys. km2.
>>>Populacja<<<
Według danych z października 2001 roku Japonię zamieszkuje 127,3 miliona mieszkańców, co daje obecnie dziewiąte miejsce na świecie pod względem zaludnienia. Gęstość zaludnienia na kilometr kwadratowy wynosi 340 osób. Ponieważ większość obszarów jest niezamieszkała, dlatego też w miejscach skupisk ludzkich gęstość zaludnienia jest zazwyczaj znacznie większa, jak np. w okolicach Tokyo, gdzie mieszka około jedna czwarta całej populacji tego kraju. Liczba ludności w Japonii powoli wzrasta jednak nie jest to zasługa dużej liczby narodzin, a przede wszystkim efekt wydłużenia średniej długości życia w tym kraju, która dla kobiet wynosi 84 lata, a dla mężczyzn 77 lat. W ciągu 12 lat tj. od 1989 roku populacja wzrosła o ponad 4 mln osób przy jednoczesnym spadku z 7 miejsca pod względem zaludnienia, kiedy to Japonia plasowała się za następującymi państwami: Chiny, Indie, Rosja, Stany Zjednoczone, Indonezja, Brazylia. >>>Klimat<<< Ze względu na długość archipelagu pory roku w poszczególnych regionach Japonii charakteryzują się znacznym zróżnicowaniem. Jednak można wyodrębnić pewne charakterystyczne zjawiska atmosferyczne powtarzające się cyklicznie, są to: - wiosną i jesienią obszary wysokiego ciśnienia kontynentalnego i oceanicznego, powodujące długotrwałe okresy dobrej pogody. - w czerwcu i pierwszej połowie lipca zimne prądy powietrza stykające się z ciepłymi wilgotnymi prądami powietrza znad południowego Pacyfiku, powodują porę deszczową. - podczas miesięcy letnich wpływ obszarów wysokiego ciśnienia znad Pacyfiku, objawiający się gorącymi i wilgotnymi masami powietrza przesuwającymi się nad krajem. - koniec lata i wczesna jesień, to pora, w której pojawiają się tajfuny. Te potężne burze tropikalne powstają w obszarze niskiego ciśnienia nad Pacyfikiem w pobliżu równika. - w czasie miesięcy zimowych ruchy mas powietrza kontynentalnego znad Syberii, które to podczas przemieszczania się nad Morzem Japońskim wchłaniają duże ilości wilgoci napotykając ciepłe prądy powietrzne z północy, stają się główną przyczyną opadów śniegu w północno-zachodniej części kraju. Najwyższe i najniższe temperatury zanotowane w: Naha (Okinawa), Tokyo, Sapporo (Hokkaido) (dane nad cyfrą odpowiadają środkowi danego miesiąca):
Najwyższe i najniższe temperatury zanotowane w: średnie opady deszczu na terenie miasta Tokyo:
Najobfitsze opady deszczy występują na Okinawie w miesiącu czerwcu (330mm) i sierpniu (300mm). Także na wyspie Kyushu w mieście Nagasaki odnotowywane są dość spore opady w miesiącach takich jak: czerwiec i lipiec (po około 290mm w ciągu miesiąca). Najniższe opady odnotowywane są w okolicach stolicy w miesiącu styczniu (poniżej 50mm). W Sapporo najmocniejszych opadów deszczu na poziomie 140mm można spodziewać się w miesiącu wrześniu.
>>>Wyspy japońskie<<<
Hokkaido stanowi północną granicę Japonii. Zdominowana przez pasmo górskie Daisetsu i park narodowy, wyspa jest lądem lasów, rzek, skalnych urwisk i rozległych łąk. Od północy i wschodu oblewa ją Morze Ochockie, od zachodu Morze Japońskie, a od południa Pacyfik. Nieco mniejsza od Irlandii 83512km2, gęstość zaludnienia nie przekracza 71 osób na km2 (wg."Cultural Atlas of Japan" 1997r.). Zaś według niemieckiego przewodnika Baedeker'a "Japan" (1997r.) Hokkaido posiada 78509 km 2 i 5,7 mln mieszkańców, a więc gęstość zaludnienia wynosi 72,6 osoby na km2. Najważniejszym miastem na wyspie jest Sapporo - 1,7 mln mieszkańców (wg.Baedekera 1.621.000). Przed restauracją (rewolucją) Meiji w 1868 roku Hokkaido była znana jako Ezochi - Ziemia Ezo. Wyspę zamieszkiwało kaukazoidalne plemię Ajnów. W okresie shogunatu Edo po raz pierwszy podniesiono problem północnych granic Japonii. Rosyjsko-Japoński trakt o przyjaźni z 1855 roku zakładał, że Wyspy Kurylskie na północ od wyspy Urup (łącznie z tą wyspą) mają należeć do Rosji, a położone w południowej części, łącznie z Etorofu (Iturup), do Japonii. Japończycy i Rosjanie mogli osiedlać się na Sachalinie, ale po restauracji Meiji rząd Japonii zrezygnował z tej możliwości i skoncentrował się na rozwoju Hokkaido. Układ z 1875 roku formalnie rozwiązał tę kwestię, przyznając Sachalin Rosji, a wszystkie Wyspy Kurylskie, wraz z prawem połowu na północnych wodach, Japonii. Po II wojnie światowej ZSRR zajął jednak Etorofu, Kunashiri, Shikotan oraz grupę wysp Habomai i po dziś dzień sprawuje nad nimi kontrolę, mimo iż rząd japoński domaga się zwrotu wysp i przywrócenia prawa połowu na okolicznych wodach.
Honshu pod względem obszaru dorównuje Wielkiej Brytanii, lecz jest gęściej od niej zaludniona (404 osoby na km2). Region TOHOKU (północno-wschodnia część Honsiu) składa się z następujących prefektur: Aomori, Iwate, Akita, Yamagata, Miyagi i Fukushima Region ten składa się głównie z terenów rolniczych. Najważniejszym miastem jest Sendai. Region KANTO (dosłownie: " na wschód od bariery"), obejmuje siedem otaczających Tokyo prefektur: Kanagawa, Miasto Tokyo, Saitama, Gumma, Tochigi, Ibarki i Chiba. Region CHUBU obejmuje prefektury: Niigata, Toyama, Ishikawa, Fukui, Gifu, Nagano, Yamanashi, Shizuoka, Aichi Region KINKI to prefektury: Mie, Shiga, Kyoto, Hyogo, Osaka, Nara, Wakayama Region CHUGOKU stanowią następujące prefektury: Tottori, Okayama, Hiroshima, Shimane, Yamaguchi.
Kyushu Nazwa Kyushu oznacza "dziewięć prowincji", które stanowiły administracyjną strukturę wyspy. Obecnie w skład wyspy wchodzą następujące prefektury: Fukuoka, Oita, Miyuzaki, Kumamoto, Saga, Nagasaki, Kagoshima.
Shikoku Nazwa wyspy wywodzi się od czterech prowincji: Sanuki (Kagawa), Awa (Tokushima), Tosa (Kochi), Iyo (Ehime). Sikoku pokryta jest w większej części górami, za wyjątkiem równin położonych wzdłuż wybrzeża Morza Wewnętrznego (Seto) i Pacyfiku.
Okinawa największa wyspa w łańcuchu Riukiu, ma 140 km długości i 3-19 km szerokości. Dzięki podzwrotnikowemu klimatowi na Okinawie nie ma zim. Położone między Japonią i Chinami wyspy Okinawa utrzymywały kontakt z oboma sąsiadami. Od 1609 r. ród Shimazu z Satsuma władał Okinawą i eksploatował lokalne uprawy trzciny cukrowej, którą później po przetworzeniu na cukier sprzedawano z zyskiem w Osace. Po 1868 r. władzę nad królestwem Riukiu przejął rząd Meiji. Kres chińskim roszczeniom terytorialnym wobec Ryukiu położyła wojna chińsko-japońska (1894-95). Japonia sprawowała władzę nad Okinawą do II wojny światowej, po której wyspą zarządzali Amerykanie. Okinawa wróciła do Japonii w 1972 r.
Archipelag wysp japońskich leży na skraju dużych płyt tektonicznych, które przemieszczając się względem siebie powodują powstawanie fal tsunami (nigdy nie byłem świadkiem tego zjawiska), a także są przyczyną częstych trzęsień ziemi. Można by rzec, że ziemia w tym regionie trzęsie się nieustannie. Lecz większość z tych ruchów jest nieodczuwalna przez ludzkie zmysły. Na szczęście nie miałem okazji doświadczyć większego trzęsienia ziemi. Choć zdarzyły się lekkie wstrząsy w trakcie mojej wycieczki i szczerze mówiąc nie było to przyjemne przeżycie. W środku nocy około 2 godziny, gdy już spałem przebudziłem się z dziwnym uczuciem, nie wiedziałem co się dzieje, przez głowę przebiegało tysiące myśli, mięśnie bezwiednie się naprężają i to oczekiwanie .... Jednak wstrząsy poniżej 5-ciu stopnii w skali Richtera, rzadko wywołują straty, w Kraju Kwitnącej Wiśni. Poniżej przedstawiłem małą część z trzęsień ziemi, które miały miejsce na wyspie Honshu: W 1923 roku zanotowano w Tokyo trzęsienie ziemi o sile 8,2 stopnia. Był to jeden z największych kataklizmów w dziejach. 17 grudnia 1987 roku w okolicy Chiba-Tokyo miał miejsce wstrząs o sile 6,6 stopnia. Dwie osoby zginęły, a ponad pięćdziesiąt doznało obrażenia; wstrzymano wszystkie połączenia kolejowe. 17 stycznia 1995 wielkie trzęsienie Hanshin o sile 7,2 stopnia w Kobe pozbawiło życia prawie 6,5 tysiąca osób. 24 marca 2001 wstrząs liczący 6,4 stopnia w skali Richtera nawiedził Hiroszimę, zabijając 2 osoby i raniąc ponad 200. 3 kwiecień 2001 wstrząs o sile 5,3 stopnia w skali Richtera z epicentrum w prefekturze Shuizuoka, odczuwalny był w siedmiu prefekturach, w tym stolicy kraju - Tokyo. Dwie osoby zostały lekko ranne, (nie było żadnych doniesień o zniszczeniach). 10 kwiecień 2001 - japońskie prefektury Chiba i Kanagawa nawiedziło trzęsienie ziemi o sile 4,7 stopni w skali Richtera. Wstrząs nie spowodował ofiar ani strat materialnych. Odczuwalny był również w samym centrum Tokyo i w innych rejonach kraju. 5 październik 2001 trzęsienie ziemi o sile 7,3 stopnia w skali Richtera nawiedziło południowo-zachodnią Japonię. Epicentrum trzęsienia znajdowało się w prefekturze Tottori, 505 km na południowy zachód od Tokyo. 12 osób zostało rannych, zniszczeniu uległo kilkanaście budynków.
Prócz trzęsień ziemi charakterystycznymi zjawiskami przyrody dla Japonii są gorące źródła termiczne i wulkany. Okres czwartorzędu pozostawił przeszło 180 aktywnych wulkanów, w tym ponad 40 czynnych po dziś dzień. Najwyższa góra w Japonii - Fujisan (3776 m.) od czasu ostatniego wybuchu w 1707 roku pogrążona jest w uśpieniu, ale nad kraterami wulkanów Sakurajima, Aso, Asama, Bandai i Mihara nadal unosi się dym. Innym często spotykanym zjawiskiem w Japonii są tajfuny.
>>Tajfun<<<
Pomimo, że Japonia w ponad 70% składa się z terenów górzystych to nie brak jej równin napływowych. Największe z nich to: Ishikari na Hokkaido, Kanto u szczytu Zatoki Tokijskiej, otaczająca Nagoję równina Nobi w centrum Honsiu oraz równiny Osaka i Tsukushi na północy Kiushiu. Największa spośród nich, równina Kanto, zajmuje 32,375 tys.km2.